FEBRUARI-REVOLUTIE IN 1848 OP DE SALON DE PARIS

In Frankrijk was de Salon de Paris de belangrijkste kunsttentoonstelling tijdens de eerste helft van de 19e eeuw.  De Salon de Paris propageerde de akademische kunst met haar wetten en vaste vormen. Na de Februarirevolutie van 1848 werden de normen wat losser met als gevolg het ontsaan van vele nieuwe kunstvormen. Met de opkomst en bloei van de kunstenaarskolonies, te beginnen met Barbizon wilden allen het stedelijke academisme ontvluchten. Men wilde het hartstochtelijk, ongebonden, directe contact met de vrije afgezonderde natuur beleven. Zij noemden zich  "plein-air-schilders". Zij wilden "poëten met de borstel" zijn dan wel uitbeelders van een natuurlijke omgeving. In 1850 noemde een Parijse directeur hen "de onverschoonde democraten". Er ontstond ruimte voor het impressionisme, wat Frankrijk en de wereld ging veroveren. Daarna het postimpressionisme met zijn grote diversiteit aan steilen en richtingen in de schilderkunst.